تفاوت good و well در زبان انگلیسی: کاربردها + مثال
اگر از جمله افرادی هستید که good و well را به جای یک دیگر استفاده می کنید، اجازه بدهید که همین اول کار بگوییم: “دست نگه دارید!” و در عوض ادامه این مقاله را بخوانید تا برایتان توضیح بدهیم که چرا تا الان کاملا در اشتباه بوده اید.
پیش از هر چیزی به دو جمله کوتاه و ساده زیر نگاه کنید و ببینید چه وجه تمایزی میان آن ها می بینید.
Be good.
Be well.
هیچ چیز؟ این دو جمله برای شما یکسان هستند؟ با همین امتحان کوچک مشخص می شود که چرا در اشتباه هستید. این دو جمله از نظر معنایی هیچ شباهتی به یک دیگر ندارند.
ولی چه طور این اتفاق می افتد؟
برای جواب به این سوال باید نگاهی داشته باشیم به نقش گرامری این دو کلمه. در حالی که good یک صفت است well در نقش یک قید در جمله های انگلیسی ظاهر می شود.
بنابراین تمرکز هر یک از آن ها بر روی اجزای متفاوت می از جمله است.
برای اشاره به اسم: good
برای اشاره به فعل: well
فقط کافی است که به خاطر داشته باشید که good برای اشاره انسان ها و چیزها استفاده می شود ولی well زمانی که بخواهیم درباره انجام کاری حرف بزنیم.
I did very well on my English exam.
در این جمله بر ایم تمرکز دارد که چیزی به خوبی انجام شده است.
The soup you made last night was very good.
این جمله بر این تمرکز دارد که چیزی خوب بوده است.
در هیچ کدام از جمله های بالا نمی توان یکی را به جای دیگری جایگزین کرد.
با این قانونی که مطرح کردیم موارد استثنایی نیز دارد. گاهی well در نقش صفت نیز در جمله های انگلیسی ظاهر می شود. آن هم زمانی است که بخواهیم درباره وضعیت روحی یا جسمی شخصی شخصیت کنیم.
I felt a bit under the weather yesterday, but I’m quite well today. It wasn’t anything serious.
بنابراین تفاوت be good و be well نیز در همین نکته است.
وقتی به کسی بگوییم be good منظورمان آن است که درست و مودبانه رفتار کند. در عوض اگر به کسی بگوییم be well منظورمان آن است که از نظر روحی و و جسمی مراقب خودش باشد.
برای مثال های بیشتر به آنچه که در زیر ارائه شده توجه کنید:
Her life is very good. Her parents left her a big inheritance. She doesn’t need to work a day, so all she does is having fun.
I really thought I did well on my exam, but the result turned out to be quite disappointing.
مقاله های مرتبط: