کاربردها و تفاوت های could و can در زبان انگلیسی + مثالهای متعدد

اکثرا تنها وجه تمایز بین can و  could که در میان زبان آموزان انگلیسی به خوبی شناخته شده این نکته است که می توان از هر دو برای اشاره به توانایی ها و مهارت ها استفاده کرد. با این تفاوت که can برای توانایی های زمان و could برای توانایی های زمان گذشته به کار گرفته می شود. باید بدانید که کاربردهای can و could بسیار فراتر از این مورد ساده است و گاها تفاوت چشمگیر میان این دو فراتر از زمان گذشته و حال می رود. در این مقاله با ما همراه باشید تا به معرفی کاربردها و تفاوت های can و could بپردازیم.
در مرحله اول بهتر است جداگانه تمام کاربردهای can  و could را معرفی کنیم:

Can:

توانایی ها و مهارت های زمان حال

همان طور که در بالا نیز اشاره کردیم شناخته شده ترین کاربرد can استفاده از آن به منظور صحبت کردن درباره توانایی ها و مهارت هایی است که در زمان کنونی قادر به انجام آن ها هستیم.

I can speak English.

I can walk for hours.

I can read a long book just in a day.

این حقیقت که الان قادر به انجام این فعالیت ها هستیم ضامن این نیست که در گذشته نیز این توانایی ها و مهارت ها را در درون خود داشته ایم. ممکن است چیزی باشد که به مرور زمان یاد گرفته باشیم.
خلاف این ماجر نیز حکم فرماست. یعنی در حالت منفی می توانیم به توانایی هایی اشاره کنیم که قادر به انجام دادنشان نیستیم.

I can’t go mountain climbing.

احساسات فیزیکی و قوه ذهنی

برای اشاره به اینکه با استفاده از حواس پنجگانه خود قادر به فهمیدن چیزی در زمان حال هستیم یا اینکه چیزی را به خوبی درک می کنیم و به یاد می آوریم باید از can استفاده کنیم.

I can hear you.

I can hear her voice but I can’t see her.

I can understand what you’re saying. Please speak louder.

I can’t remember his name. What should I do?

اجازه انجام دادن کاری

زمانی که درباره مجاز بودن یا مجاز نبودن انجام فعالیت خاصی صحبت می کنیم می توانیم از can استفاده کنیم.

You can’t park here, Sir.

You can’t smoke in here.

You can go out with your friends tonight.

Could:

مهارت ها و توانایی های زمان گذشته

زمانی که از could برای اشاره به توانایی ها و مهارت های زمان گذشته استفاده می کنیم، در نقطه مقابل شکل حال آن یعنی can قرار می گیرد. فقط اینکه مشخص نیست این توانایی ها تا زمان حال ادامه پیدا کرده اند یا نه.

I could walk for hours without getting tired when I was young.

I could pull an all-nighter whenever I needed to study for an exam.

گذشته از این استفاده از شکل مثبت could برای صحبت کردن درباره توانایی های گذشته زمانی مجاز است که این توانایی ها در گستره زمانی طولانی مدتی در گذشته شخص جریان داشته اند. به این معنی که نمی توان با استفاده از could به رخدادهایی که شخص فقط یک بار موفق به انجام آن ها شده است، اشاره کرد. در چنین حالتی معمولا به جای could از be able to استفاده می شود.

I was able to pass the test by studying hard.

 برای شکل منفی آن یعنی couldn’t چنین منعی وجود ندارد. می توان از آن هم برای توانایی های مدت دار و هم موفقیت های یکباره استفاده کرد.

I couldn’t find her anywhere.

She couldn’t tell me what was going on.

حواس پنجگانه و درک کردن و به یادآوردن در گذشته

برای اشاره به درک چیزی با حواس پنج گانه یا درک کردن و به یادآوردن مسائل مختلف در زمان گذشته باید از could استفاده کرد.

I could smell a strong odor.

I tried really hard but I couldn’t understand the book.

He could remember what her mother had told him.

ارائه پیشنهاد

اگر زمان پیشنهاد دادن چیزی به کسی بخواهیم لحن حرف زدنمان را مودبانه نگه داریم بهترین راه استفاده از could است.
You could wait a bit longer.
We could study in the library today.

نشان دادن احساسات قوی

گاهی احساسات قوی مثل عصبانیت یا خوش حالی یا هر احساس دیگری در درون ما شکل می گیرد. شدت آن ها باعث می شود که حس کنیم قادر به انجام دادن کارهای مختلفی هستیم. مثل اینکه بگوییم: “این قدر عصبانی ام که می توانم منفجر شوم.” در چنین حالتی در جمله اصلی به شرح آن احساس قوی می پردازیم تا زمینه پردازی برای ادامه بقیه جمله داشته باشیم. سپس در جمله واره ای که به دنبال آن قرار می گیرد با استفاده از could به بیان این می پردازیم که احساس قوی که درونمان شکل گرفته می تواند ما را وادار یا قادر به انجام چه کاری کند. نکته اینجاست که اکثر این نتایج حالتی استعاره ای و اغراق شده دارند. یعنی کاری نیستند که واقعا در واقعیت انجام دهیم یا اینکه احتمال رخ دادنشان وجود داشته باشد.

I’m so angry I could kill someone.

I’m so tired I could sleep for a month.

She looked so mad she could explode.

I’m so happy I could love the whole world!

نشان دادن نارضایتی نسبت به رفتار شخصی

اگر رفتار شخصی شما را ناراحت کرده است و می خواهید نارضایتی و عصبانیت خود را نشان دهید می تواند از could یا could have استفاده کنید. تفاوت آن ها در این است که could به نحوی اشاره به زمان حال دارد و با استفاده از آن به شخص می فهمانید که چه کاری می تواند برای جبران کارش انجام دهد. ولی استفاده از could have نشانگر ابراز سرزنش برای کاری است که دیگر فرصتی برای جبران آن وجود ندارد.

You could tell me the truth if you feel sorry.

You could’ve told me the truth.

You could’ve studied harder.

تفاوت های اساسی میان can و could

حالا به که طور کلی به کاربردهای can و could اشاره کرده ایم می توانیم به مقایسه تفاوت های آن ها بپردازیم:
تفاوت شماره یک: اگر قصد داریم درباره اینکه امکان انجام کاری برای ما در زمان حال وجود دارد یا نه از can استفاده می کنیم. در حالی که برای شرح شکل گذشته آن استفاده از could  در حالت مثبت غیر ممکن است. در عوض باید به جای آن از شکل گذشته be able to  استفاده کرد. ولی در حالت منفی استفاده از could منعی ندارد. یعنی دقیقا مثل همان چیزی که در بالا برای اشاره به توانایی ها و مهارت ها در گذشته اشاره کردیم.

I can’t make it to your party tonight. I have to work.

I couldn’t make it to your party because I had to work.

I was able to get myself to the party on time.

تفاوت شماره دو: از can برای صحبت کردن درباره رخدادهایی که هر از چندگاهی رخ می دهند و همین طور حقایق عمومی استفاده می کنیم در حالی که could فقط بر احتمال رخ دادن آن ها تمرکز می کند.

She can be so annoying.

It can be really cold in my room.

You could fail your course if you don’t study hard enough.

در دو جمله اول تمرکز بر روی اتفاقاتی است که برای گوینده یک حقیقت هستند که هر از چندگاهی اتفاق می افتند در حالی که جمله آخر فقط به شرح یک احتمال می پردازد.
اگر بخواهید به احتمالات محقق نشده در زمان گذشته اشاره کنید باید به جای could از could have استفاده کنید.

You could have failed the exam if you hadn’t studied hard enough.