تفاوت whole و all در زبان انگلیسی: ✅ کاربردها و مفهوم + مثال
در ادامه آموزش رایگان زبان انگلیسی از ابتدا ، در مقاله ای برای معرفی تفاوت کلمات whole و all در زبان انگلیسی در خدمت شما هستیم.
هر دو کلمه all و whole از کلمه های معین کننده در انگلیسی به معنای “همه” هستند. با وجود شباهت معنایی که میان این دو برقرار است، از نظر ساختاری و جایگاهشان درون جمله با یک دیگر تفاوت هایی دارند که باعث به وجود آمدن تمایز میان این دو می شود و گاها جایگزینی یکی به جای دیگری را غیرممکن می سازد. در این مقاله به این تفاوت ها می پردازیم.
شماره یک: در کنار the
نحوه چینش گروه کلمات زمانی که قرار باشد whole و all در کنار حرف تعریف the قرار بگیرند با یک دیگر تفاوت دارد. در حالی که all همیشه قبل از the قرار می گیرد whole همیشه the را دنبال می کند. در اصل می توان گفت که تابع قوانین زیر هستند:
all + the + noun = all the students
the + whole + noun = the whole book
شماره دو: در کنار صفت های ملکی
اصلی که بالا مطرح کردیم هنگامی که whole و all در کنار صفت های ملکی نیز قرار می گیرند برقرار است. یعنی all قبل از صفت ملکی ظاهر می شود در حالی که جایگاه whole بعد از آن است.
I’ve looked up to you my whole life.
I’ve looked up to you all my life.
شماره سه: اسامی قابل شمارش و غیرقابل شمارش
هرگز نمی توان whole را در کنار یک اسم غیرقابل شمارش قرار داد ولی برای all منعی وجود ندارد. همچنین هر دو می توانند در کنار اسامی قابل شمارش حضور پیدا کنند.
He spilled all the water on my book.
He offered me the whole pizza.
All of the students left the class.
The whole city was celebrating the victory.
شماره چهار: استفاده از all برای اشاره به موارد عمومی
گاهی all در معنایی مشابه با every برای صحبت از موارد و حقایق عمومی استفاده می شود. در چنین حالتی با وجود اینکه all با اسمی جمع دنبال می شود ولی در اصل معنایی مفرد را منتقل می سازد.
All people deserve to be happy.
Every person deserves to be happy.
