تفاوت میان speak و talk در زبان انگلیسی

اگر تا به حال کلمه های speak و  talk به گوشتان خورده باشد، می دانید که آن ها در زبان فارسی مستقیما به عنوان صحبت کردن یا حرف زدن معنی می شوند. با این وجود آیا می دانید که از نظر معنایی و کاربردی نقطه تمایز آن ها کجاست؟ در این مقاله با ما همراه باشید تا مفصل درباره این موضوع صحبت کنیم!
اصلی ترین نکته ای که speak و talk را از هم متمایز می کند آن است که speak نسبت به talk معنای رسمی تری را منتقل می سازد.
در سه حالت گوینده می تواند از speak استفاده کند:

• اشخاص مورد نظر به خوبی یک دیگر را نمی شناسد و غریبه هستند.
• محیط مورد نظر کاری و رسمی است.
• موضوع مورد بحث از اهمیت و جدیت زیادی برخوردار است.

My client needs to speak to you.

I need to speak to the marketing manager.

We should speak about our financial issues.

 
در دو حالت گوینده می تواند از talk استفاده کند:

• اشخاص مورد نظر به یک دیگر نزدیک و صمیمی هستند.
• حتی اگر شخص مورد نظر آشنای نزدیک نیست، مکالمه در محیطی غیر رسمی رخ می دهد.

I’m going to talk to Jane about her birthday party.

I talked to a total stranger about the benefits of going to college.

گذشته از همه این موارد زمانی که قصد بر این باشد که بر نحوه صحبت کردن شخصی تمرکز کنیم، باید از speak استفاده کرد. ولی talk به خود عمل “مکالمه کردن” اشاره دارد.

He looked straight into my eyes as he was speaking.

I was talking to you.

زمان سخنرانی کردن

شرایط رسمی تر بودن speak هنگام سخنرانی ها و ارائه های رسمی نیز برقرار است. یعنی اگر سخنرانی مورد نظر در محیطی خیلی رسمی باشد بهتر است از speak و اگر محیط کمی صمیمانه تر باشد بهتر است از talk استفاده کرد.

Dr. James will speak about the history of literary criticism.

At a very friendly gathering with his fans, the famous actor opened up and talked about his difficult childhood.

استفاده از speak هنگام اشاره به زبان

زمانی که به این موضوع اشاره داریم که فردی قادر به سخن گفتن در زبان مشخصی است حتما باید از speak استفاده کرد. استفاده از talk از نظر معنایی صحیح نیست.

She speaks two languages.

I can speak Persian and English.